Δυο Τσέχικα Παπάρια

Ο Παράδεισος απέχει 2.794χμ.

Μετά από δύο εβδομάδες πάλης με τα site που κατασκεύαζα και υποβολής προκηρύξεων και διαφόρων άλλων αρχιδιών, αποφάσισα να επισκεφτώ τον επίγειο παράδεισο. Τον ανέμενα όπως ο καμικάζι αναμένει τις παρθένες στον δικό του, και η γεροντοκόρη 50χρονη περιμένει να τον ζήσει μέσα από τον πραγματικό και ανυπέρβλητο έρωτα της ζωής της, που ακόμη δεν έχει γνωρίσει όμως (ψηλός, μελαχρινός, ρομαντικός, παθιάρης, άγριος-όταν χρειάζεται, να την ακούει, να έχει την πρωτοβουλία-όταν χρειάζεται, να αγαπάει τα παιδιά, να μη βλέπει μπάλα, →∞…)!!

Ετοίμασα μαγιό, αντηλιακά, προφυλακτικά και κυρίως ψυχολογία και ξεκίνησα με τη μπέμπα μου. Όσο μειωνόταν η χιλιομετρική απόσταση τόσο αυξανόταν η λίμπιντός μου για τη παραλία και τη θάλασσα. Τίποτε δεν προμήνυε αυτό που θα συνέβαινε...

33χμ → 60%

20χμ → 70%

5χμ →95% (σχεδόν!!)

Αγιόκαμπος → 00%

Όταν έφτασα μου πέσανε όλα. Ο Αγιόκαμπος δε θύμιζε σε τίποτα τον παράδεισο που όλοι αγαπήσαμε. Η παραλία άδεια, ο δρόμος άδειος, τα σπίτια άδεια, η Παράγκα … άδεια!! Λέω δε γαμιέται… θα πάω για βόλεϊ  –δε μπορεί κάποιον θα βρω- τον φαλακρό ίσως που μας έπρηζε τα’ρχίδια… Άδικα περίμενα!!

«…ίσως να φταίει που δεν είναι εδώ ο Αποστόλης, θα τον πάρω τηλέφωνο και ας τον ξυπνήσω!» -σκέφτηκα-. Ο Αποστόλης όμως δεν απάντησε. Εγώ δοκίμασα ξανά και ξανά αλλά τίποτα. Έτσι πήρα τη μεγάλη απόφαση: "θα πάω ο ίδιος να τον ξυπνήσω και να τον πάρω από το σπίτι του… όπως παλιά". Οπλίστηκα με θάρρος και αυτοπεποίθηση και ξεκίνησα για το συγκρότημα του Αποστόλη και της μαμάς. 

Η θέα του συγκροτήματος με χτύπησε σαν κεραυνός!

Το συγκρότημα ήταν έρημο!!! (εκτός από τον πατέρα του Πασχάλη). Ο Αποστόλης είχε φύγει. Προσγειώθηκα απότομα στη πραγματικότητα –Το καλοκαίρι είχε τελειώσει και ο Αποστόλης απείχε 2.794 χιλιόμετρα, στο Λονδίνο!!- Ήμουν καταρρακωμένος. Δεν άντεξα και ξέσπασα σε λυγμούς…

Αποφάσισα να πιώ ένα καφεδάκι για παρηγοριά. Η μόνη ανοιχτή καφετέρια ήταν μπροστά από τον Καλατράβα. Μόλις συνήλθα λιγάκι και μπόρεσα να δω καθαρά κοίταξα δίπλα μου και είδα ένα παπάρι! Ναι ρε μαλάκα «ένα παπάρι»!!! Ένας Τσέχος έκανε ηλιοθεραπεία στο beach bar με το παπάρι έξω!! Σκέφτηκα λοιπόν:

 

"Περίμενες παράδεισο, μπιτς βόλεϊ και κωλάρια, και αντ’αυτού εισέπραξες δυο τσέχικα παπάρια!!"

Πήγα σπίτι, χάραξα τη ρακέτα και έφυγα με τη μπέμπα μου.